- TARQUINIUS Collatinus
- TARQUINIUS CollatinusAegerii, ex Tarquinii Superbi sorore filius, genet Sp. Lucretii, qui Romae praefecturâ urbis fungebatur. Cum in Ardeae obsidione cum regiis iuvenibus cenaret, exotrâ de uxoribus mentione, cum suam quisque certatim laudaret, Collatinus negat verbis opus esle, paucis id quidem horis sciri posse, quantum ceteris praestet sua Lucretia. Quid multa? citatis pariter equis Romam advolant, regiasque nurus in conviviis, luxuque cum aequalibus deprehendunt. Deinde Collatiam petentes, Lucretiam nocte serâ lanae deditam inter lucubrantes ancillas in medio aedium sedentem inveniunt. Quare muliebris certaminis laus penes Lucretiam fuit. Adveniens vir, Tarquiniique benigne accepti, victor maritus comites invitar regios iuvenes. Ibi S. Tarquinium mala libido stuprandaeper vim Lucretiae capit: tum forma, tum spectata castitas incitat. Dissimulatâ tamen in presens cupidtate, tum quidem una cum ceteris in castra redit; sed paucis post interiectis diebus Collatiam reversus, et a muliere propinqua hospitiô exceptus, nocte intempestâ conceptum animo facinus vi, minisque exeuqitur. Quam rem mulier castissima, tam aegre tulit, ut postridie viro, patreque per liter as accersitis, cum rem, uti gesta erat, exposuislet, necem sibi consciverit. Pulsis deinde ob facinus tam tetrum Tarquiniis, Collatinus Bruto in Consulatu datus est collega: quô tamen non multo post coactus est se abdicare, non aliam ob causam, nisi quod Tarquiniorum propinquus eslet, eôdemque quô ille nomine diceretur. Liv. l. 1. et 2.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.